تقديم به تمامي آناني که هنوزهم تکه اي از آسمان

در چشــمانشان جرعـه اي از دريا در دستانشان

و تجسمي زيبا از خاطره ايثار گلهاي سرخ در معبد ارغواني دلهــايشان به يادگارمانده است

نخستين چکه ناودان بلند يک احساس را درقالب کلامي از جنس تنفس باغچه هاي معصـوم ياس به روي حجم

سپيـــد يک وبلاگ مي ريزم و آن را با لهجه همه پروانه صفتهاي اين گيتـي بي انتهابه آستان نيلوفري تمامي دلهاي

زلال هديه مي کنم. درپناه خالق نيلوفرهامهربان وشکيبابمانيد. چند خطيست از نوشته هاي دل تنهاي من براي

 تو..................